Wpada ich do nas całkiem sporo. Oprócz tych burych, kosmatych z wielością odnóży, o których było już jakiś czas temu (tfu, oby nigdy więcej), mamy też sporo innych gości. Niemal codziennie Szymon przybiega z okrzykiem “mamo znalazłem!”

Codziennie wpada Krystyna. Nie wiem kim jest Krystyna, bo ze mnie taki przyrodnik, jak z przysłowiowej d… trąba, a google mnie nie wsparł w tej materii. Ma tak ze 3-4 cm długości Jest właściwie dość namolna, notorycznie ładuje nam się do łazienki, albo zasadza się na tarasie.

Po zmierzchu na trawniku pojawia się Bifur, Bofur, Bombur i jeszcze ich wypasieni krewni i znajomi, każdy ma tak z 4-5 cm muszli.

W tym samym czasie na niebie pojawia się za to sporo nietoperzy. Ostatnio wracając z plaży naliczyliśmy ich z 10. Internety podpowiadają, że są to kalongi rodrigeskie, przez Anglików nazywane latającymi lisami ze wględu na rudy kożuszek i podłużny pyszczek.

Po tarasie biegają też jaszczurki. Większe, mniejsze, zielone, czerwone i półprzezroczyte, w ilościach hurtowych.

 

No i ptaki. Jeszcze kilka wieczorów a googlem i zostanę rasowym ornitologiem. W tej materii internet mnie nieco wsparł, mam nadzieję, że nie nagadam Wam głupot, a jeśli czyta to kto mądry to poratuje wiedzą w potrzebie. W wielu miejscach (i u nas przed domem) gałęzie drzew są dosłownie oblebione gniazdami. Same gniazda wyglądają jak kokony uwite z trawy. Ich mieszkańcy to maurytyjskie wikłacze.